Dyanne Beekman – Margriet
Lieve jij!
Als ik terugga in de tijd, besef ik dat je altijd anders bent geweest. Je hebt eigenlijk nooit ergens bij gehoord. Als jong meisje dacht jij nog dat dat moest; dan wilde je bijvoorbeeld dezelfde trui hebben als iedereen had, terwijl je ’m niet eens echt mooi vond. Dat is hoe we worden opgevoed: je leert om in bepaalde patronen je toekomst op te bouwen. Nu ik op mijn 52ste terugkijk, wil ik jou – en eigenlijk iedereen die dit leest – zeggen: je hoeft helemaal nergens bij te horen. Kies voor jezelf en zorg dat je de leukste versie van jezelf wordt. Niets moet, want jij bepaalt.
Ik zie gelukkig bij mijn zoon en liefdochters dat ze veel minder gevoelig zijn voor wat ‘moet’. Waar jij nog bezig was met er schattig en stijlvol uitzien, creëren zij veel meer hun eigen stijl, waarbij ze schijt hebben aan wat anderen vinden. Zo ben ik zelf inmiddels ook, en ik had jou dat op jongere leeftijd zo gegund. Dat je weet wie je bent, wat je echte smaak is en dat je vanuit je diepste zijn bij jezelf durft te blijven.
Ik geloof niet dat ik door de jaren heen heel erg ben veranderd. De persoon die ik wenste te zijn heeft altijd al in me gezeten. Ik ben alleen mezelf geworden en laat me niet meer zo leiden door andere mensen. Jij zocht zekerheid en erkenning bij vriendjes, terwijl ik nu weet dat je die dingen bij jezelf moet zoeken. Je hebt in relaties altijd in een ideaal willen geloven. Daardoor raakte de waarheid soms vertroebeld en werd jij gekwetst. Het is ook iets wat je leerde van vroeger uit: een relatie is het hogere doel. Terwijl ik nu denk: een man moet wel verdomd leuk zijn, wil ik ooit nog een nieuwe relatie aangaan. Ik ben namelijk gelukkiger dan ooit als single.
Ik vind het een vreselijk zinnetje, maar toch zeg ik het tegen jou: maak je geen zorgen, het komt goed! Als ik meer had geweten op jouw leeftijd, had ik minder zorgen gevoeld. Ik zou willen dat er lessen op school komen in jezelf leren zijn en je eigen stijl en smaak vinden. Jij en andere tieners zouden veel stabieler en minder onzeker zijn opgegroeid als jullie meer houvast en hulpmiddelen hadden gehad. Ik weet ook zeker dat er dan minder kinderen gepest zouden worden.
Tot slot, lieve jij, maak je niet te druk over de tegenwind die je in je leven gaat krijgen, want ik weet nu: tegenwind doet alleen maar stijgen.
Liefs, Dyanne
Bron: Margriet
