Dyanne Beekman lanceert nieuwe collectie: ’Een ode aan de zorg… en aan mama daar boven’
DYANNE BEEKMAN kent de wereld van het klatergoud van binnen en buiten, maar de fashiononderneemster richt zich nu op heel andere sterren: die uit de zorg. Vandaag rolt de rode loper uit voor haar kledingcollectie, speciaal voor hen. Het is tevens een ode aan haar overleden moeder RIA. „Ik heb het gevoel dat mama de boel daar boven een beetje zit te regisseren.”
Modeonderneemster en voormalig tv-presentatrice DYANNE BEEKMAN (48) verdween jaren geleden uit de showbizz, maar haar passie voor fashion is altijd gebleven. Waar ze in het verleden sterren als MARCO BORSATO (53), ILSE DELANGE (43) en WENDY VAN DIJK (49) kleedde, lanceert ze vandaag een collectie voor de helden uit de zorg.
De moeder van drie profileert zich al langer in de bedrijfskledingtak van de mode, maar D-cares is haar meest persoonlijke collectie tot nu toe. „Het idee is ontstaan tijdens het drie jaar durende ziekbed van mijn moeder RIA”, vertelt ze in gesprek met PRIVÉ.
„Zoals dat gaat als styliste, is mij heel vaak gevraagd of ik niet ’iets kan doen’ aan de bedrijfskleding van mensen die werkzaam zijn in de verpleging. Mijn hoofd stond er toen niet naar, maar de kwaliteit, de fit… het kón eigenlijk niet. Mijn moeder had ook zo’n oog voor detail. Die verpleegster met haar te lange, half over de vloer slepende broek. Dat was toch geen gezicht? En nog onhygiënisch ook.”
Kort nadat haar moeder in 2017 overleed, werd Dyanne benaderd door een zorginstelling om bedrijfskleding te ontwerpen. „Ik geloof heel sterk in de kracht van het universum. Dit kon geen toeval zijn. Nu, ruim drie jaar later, is het zo ver. Spannend.”
Het apothekerspersoneel van het Jeroen Bosch Ziekenhuis in Den Bosch heeft de primeur en gaat als eerste in Nederland de zorgcollectie van Dyanne dragen. Haar filosofie? De outfits moeten stylish én draagbaar zijn. „De stijl is minimalistisch, en naast witte kleding hebben we ook grijs en blauw. Bij ieder item zit een stijlbijbeltje met handige tips. Eigenlijk wilden we de collectie Maria noemen, naar de officiële naam van mijn moeder. Maar de kleding wordt ook gedragen door mannen. Willen zij wel in een Maria lopen? Uiteindelijk is het D-cares geworden, ’Dyanne zorgt’. Het klinkt misschien gek, maar ik heb het gevoel dat mijn moeder de boel daar boven een beetje zit te regisseren. Ik krijg kippenvel als ik erover praat. Ik denk dat ze zó trots op me is.”
De outfits moeten stylish én draagbaar zijn. Dyanne: „De stijl is minimalistisch.”
Ⓒ Beekman Group
Hoe zag jullie band eruit?
„Mijn moeder was mijn alles. Wij waren vier handen op een buik. Laatst vertelde ik aan CHRISTIAN (11), onze jongste: ’Oma was mijn allerbeste vriendin.’ Dat vond hij maar raar, maar ik heb hem verteld dat ik haar overal mee naartoe nam. Ze is de hele wereld met me over gereisd. Het gekke is: nog voordat ze wist dat ze ziek was, veranderde haar gedrag. Alsof ze het onbewust aanvoelde dat ze kanker had, waardoor je dingen gaat afronden, of anders invult. Ineens waren we niet meer vier handen op een buik. Dat heeft grote impact gehad op ons allebei. Destijds kon ik er slecht mee omgaan, maar nu kan ik het plaatsen. Achteraf gezien denk ik dat het universum mij heeft beschermd. Als zij van de ene op de andere dag was weggevallen, weet ik niet of ik zo sterk en positief had kunnen zijn. Nu was het een geleidelijk proces waarin we afstand namen. Mijn moeder kon zo ook meer naar mijn vijfenhalf jaar jongere zusje toegroeien, die altijd meer een papa’s-kindje is geweest.”
“Het mooie aan de mensen in de zorg is dat zij zo ontzettend vanuit hun hart leven”
Je moeder was 69 toen ze overleed aan botkanker.
„Ze had de ziekte van Kahler. Tot op het laatst hielden we hoop. Elke keer als het slechter ging, krabbelde ze er toch weer bovenop. Mijn moeder zei ook altijd: ’Ik word honderd.’ Er werd ons verteld dat er met de juiste medicijnen ’wel mee te leven viel’. Ze heeft zich ook voor allerlei onderzoeken opgegeven. Mijn moeder was zo’n vechter, joh. Totdat ze inzag dat het echt niet meer kon. Ik ben heel dankbaar dat ik op een mooie manier afscheid van haar heb kunnen nemen.”
Dyanne slikt haar tranen weg. „We hebben in die periode met elkaar afgesproken dat ze me vanuit het hiernamaals een seintje zou geven. Het leek ons wel leuk, zo hadden we bedacht, als ze dan even aan mijn haar zou trekken. Dat moet tot op de dag van vandaag nog steeds gebeuren. Daar ben ik, en dat klinkt misschien naïef, best teleurgesteld over. Maar ik heb wel andere signalen gehad en bovenal heb ik een bepaalde kracht in me gekregen, die alleen maar toeneemt. Ik weet dat ze hier bíj me is… maar ik vind het verschrikkelijk dat ze er niet meer is.”
Met je collectie breng je zowel een ode aan je moeder als aan het zorgpersoneel.
„Het mooie aan de mensen in de zorg is dat zij zo vanuit hun hart leven. Dat merkte ik al toen we eerder dit jaar 250 bedrijfssneakers weggaven. Zelfs de mensen die niet hadden gewonnen, bedankten mij omdat ik hun collega’s had blij gemaakt. Als waardering voor de voortdurende inzet van het zorgpersoneel, die door de overheid af en toe flink in de steek wordt gelaten, geef ik nu 250 kledingstukken van mijn nieuwe collectie weg.”
